روانشناسی نابهنجاری
اشرف سادات موسوی؛ لیلا نوروزی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی خودتخریبگری بر پایه میزان تنیدگی ادراک‌شده، سیستم‌های مغزی- رفتاری و سبک‌های دفاعی بود. جامعه آماری دانشجویان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی 98-1397 بودند که از میان آنان 150 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. پژوهش از نوع همبستگی بود. برای گردآوری داده‌ها ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی خودتخریبگری بر پایه میزان تنیدگی ادراک‌شده، سیستم‌های مغزی- رفتاری و سبک‌های دفاعی بود. جامعه آماری دانشجویان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی 98-1397 بودند که از میان آنان 150 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. پژوهش از نوع همبستگی بود. برای گردآوری داده‌ها مقیاس‌های خودتخریبگری مزمن (CSDS)، استرس ادراک شده (PSS)، ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎی ﺑﺎزداری ـ فعالﺳﺎزی رﻓﺘﺎری (BIS/BAS) و سبک‌های دفاعی (DSQ) به‌کار رفت. داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS-22 تحلیل شدند و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین خودتخریبگری با تنیدگی ادراک‌شده (p≤.01)، حساسیت به تنبیه (p≤.001)، حساسیت به پاداش (p≤.05)، سائق (p≤.01)، جستجوی سرگرمی (p≤.01)، سبک دفاعی رشدنایافته (p≤.01) و سبک‌دفاعی روان‌آزرده (p≤.01) رابطه وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد جستجوی سرگرمی (R2=.33)، حساسیت به پاداش(R2=.26)، سائق (R2=.23)، سبک‌های دفاعی روان‌آزرده (R2=.17)، سبک‌های دفاعی رشدنایافته (R2=.11) و حساسیت به تنبیه (R2=.11) توانستند خودتخریبگری را پیش‌بینی کنند. در نتیجه‌گیری می‌توان گفت تنیدگی ادراک‌شده در ارتیاطی پویا با سیستم‌های مغزی-رفتاری و سبک‌های دفاعی می‌تواند خودتخریبگری را پیش‌بینی نماید. از میان سیستم‌های مغزی- رفتاری، حساسیت به تنبیه، و از میان سبک‌های دفاعی، مکانیزم‌های دفاعی رشدنایافته ارتباط قوی‌تری با خودتخریبگری داشتند
روانشناسی شخصیت
اشرف سادات موسوی؛ معصومه جعفری‌نژاد
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسه خودتخریبگری، ترس از شکست و پنج عامل بزرگ شخصیت در پسران نوجوان خانوادههای طلاق و عادی به روش علی-مقایسه‌ای بود. از میان پسران 15-18 ساله مقطع متوسطه دوم شهرستان کرج، 90 پسر (از خانوادههای طلاق و عادی، هریک 45 نفر) از طریق روش نمونه‌گیری هدفمند برای نوجوانان خانوادههای طلاق و تصادفی برای نوجوانان خانوادههای ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، مقایسه خودتخریبگری، ترس از شکست و پنج عامل بزرگ شخصیت در پسران نوجوان خانوادههای طلاق و عادی به روش علی-مقایسه‌ای بود. از میان پسران 15-18 ساله مقطع متوسطه دوم شهرستان کرج، 90 پسر (از خانوادههای طلاق و عادی، هریک 45 نفر) از طریق روش نمونه‌گیری هدفمند برای نوجوانان خانوادههای طلاق و تصادفی برای نوجوانان خانوادههای عادی انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه خودتخریبگری مزمن (CSDS) (کلی و همکاران، 1985)، پرسشنامه ارزیابی ترس از شکست در عملکرد (PFAI) (کونروی و همکاران، 2010) و پرسشنامه پنج عاملی نئو (NEO_FFI) (گلدبرگ و همکاران، 1999) و برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد نمره کلی خودتخریبگری (001/0≥p، 94/64=F)، سهلانگاری و عدم تقیّد (001/0≥p، 28/818=F)، ، مسامحه (001/0≥p، 60/160=F)، مخاطرهجویی (001/0≥p، 43/543=F)، و تخدیرطلبی (001/0≥p، 52/933=F)، نمره کلی ترس از شکست (001/0≥p، 00/1238=F)، ترس از تجربه شرم و خجالت (001/0≥p، 45/1035=F)، ترس از کاهش عزتنفس خود (001/0≥p، 64/1600=F)، ترس از داشتن آینده نامعلوم (001/0≥p، 61/1507=F)، ترس از دست دادن علاقه افراد مهم (001/0≥p، 69/872=F) و روانرنجورخویی (001/0≥p، 94/2202=F)، در پسران خانوادههای طلاق بیشتر از پسران خانوادههای عادی بود. در دیگر ابعاد پنج عامل بزرگ شخصیت یعنی برونگرایی (001/0≥p، 52/1719=F)، گشودگی به تجربه (001/0≥p، 12/47=F)، توافق‌پذیری (001/0≥p، 96/3032=F) و وظیفهمداری (001/0≥p، 59/1788=F) میانگین نمرات در پسران خانوادههای عادی بیشتر از پسران خانوادههای طلاق بود. تجارب منفی خانوادههای طلاق، عدم حضور والد مراقبت‌کننده و عدم احساس امنیت در خانواده های طلاق، می‌تواند از دلایل بیشتر بودن میزان خودتخریبگری و ترس از موفقیت در نوجوانان خانوده‌های طلاق باشد.
روانشناسی اجتماعی
اشرف سادات موسوی؛ مریم مهرانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی سازگاری اجتماعی بر اساس طرحواره‌های ناکارآمد اولیه و مهارتهای اجتماعی انجام شد. 133 نفر از جمعیت عمومی شهر تهران به‌صورت در دسترس به پرسشنامه آنلاین، شامل پرسشنامه سازگاری بل (BAI)، طرحواره‌های ناکارآمد اولیه یانگ (YEMSQ) و ارزیابی مهارت اجتماعی ماتسون (MESSY) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش‌های ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی سازگاری اجتماعی بر اساس طرحواره‌های ناکارآمد اولیه و مهارتهای اجتماعی انجام شد. 133 نفر از جمعیت عمومی شهر تهران به‌صورت در دسترس به پرسشنامه آنلاین، شامل پرسشنامه سازگاری بل (BAI)، طرحواره‌های ناکارآمد اولیه یانگ (YEMSQ) و ارزیابی مهارت اجتماعی ماتسون (MESSY) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش‌های همبستگی و معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS-22 و LISREL استفاده شد. یافته‌ها نشان داد طرحواره‌های ناکارآمد اولیه در پنج حوزه بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، محدودیت‌های مختل، دیگرجهت‌مندی، گوش به زنگی بیش از حد و بازداری، با سازگاری اجتماعی رابطه منفی داشتند، همچنین سازگاری اجتماعی با مهارتهای اجتماعی رابطه مثبت داشت. کابرد شیوه معادلات ساختاری نشان داد سازگاری اجتماعی بر اساس طرحواره‌های ناکارآمد اولیه و مهارتهای اجتماعی قابل پیش‌بینی است. از میان طرحواره‌ها، دو حوزه محدودیت‌های مختل (69/0-) و عملکرد مختل (53/0-) قوی‌ترین تأثیر را به‌صورت منفی بر سازگاری اجتماعی داشتند، مهارتهای اجتماعی نیز به‌عنوان دومین عامل اثرگذار، پس از حوزه محدودیت‌های مختل، بیشترین تأثیر را به‌صورت مثبت (58/0) بر سازگاری اجتماعی نشان داد. یافته‌ها در بافت نظریه طرحواره‌ها تبیین و پیشنهادهایی برای ارتقای سازگاری اجتماعی مطرح شد.
